Συνολικές προβολές σελίδας

Τετάρτη 31 Αυγούστου 2016

Πώς δουλεύει ο εγκέφαλος

Σκύλος: Το λατρεμένο πλάσμα που «πιάνει» όσα λέμε

Οι επιστήμονες κατέγραφαν σε πραγματικό χρόνο τις εγκεφαλικές αντιδράσεις των σκύλων, καθώς τους μιλούσαν οι εκπαιδευτές τους με μια ποικιλία συνδυασμών  
 
Βουδαπέστη
Ο καλύτερος και πιο πιστός φίλος του ανθρώπου παρακολουθεί τόσο τα λόγια των ανθρώπων, όσο και τον τρόπο που μιλά κάποιος, σύμφωνα με μια νέα ουγγρική επιστημονική έρευνα.

Η μελέτη -η πρώτη που ερευνά εξονυχιστικά πώς «δουλεύει» ο εγκέφαλος των σκύλων- δείχνει ότι ο τελευταίος επεξεργάζεται τα ανθρώπινα λόγια και, τελείως ξεχωριστά, τον συναισθηματικό τονισμό των λέξεων. Βέβαια, παραμένει μυστήριο τι ακριβώς καταλαβαίνει ο σκύλος από όλα αυτά που ακούει.

Όπως και οι άνθρωποι, οι σκύλοι χρησιμοποιούν αφενός το αριστερό ημισφαίριο για να επεξεργασθούν τις λέξεις που ακούνε και αφετέρου το δεξιό ημισφαίριο για να επεξεργασθούν τον επιτονισμό των λέξεων, δηλαδή τις αυξομειώσεις της έντασης, τον ρυθμό, το χρωματισμό της φωνής και άλλες προσωδιακές παραμέτρους του προφορικού λόγου.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Ατίλα Άντικς του Τμήματος Ηθολογίας του Πανεπιστημίου Έοτβος Λόραντ της Βουδαπέστης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science», εκτιμούν ότι οι νευρωνικοί μηχανισμοί επεξεργασίας των λέξεων εξελίχθηκαν πολύ νωρίτερα από ό,τι θεωρείτο έως τώρα, καθώς φαίνεται πως δεν είναι μοναδικοί στον ανθρώπινο εγκέφαλο.

«Αυτό που κάνει τις λέξεις ανθρώπινες με μοναδικό τρόπο, δεν είναι μια ξεχωριστή νευρωνική ικανότητα στον εγκέφαλό μας. Οι άνθρωποι είναι μοναδικοί στο να εφευρίσκουν και να χρησιμοποιούν λέξεις, συνδέοντας αυθαίρετες αλληλουχίες ήχων με νοήματα» ανέφερε ο Άντικς.

Αν ένα ζώο, όπως ο σκύλος μιας οικογένειας, ζει σε ένα περιβάλλον που του μιλάνε συνεχώς, τότε οι αναπαραστάσεις του νοήματος των λέξεων μπορούν να αναδυθούν στον εγκέφαλό του, παρόλο που ο ίδιος δεν μπορεί να μιλήσει.

«Ο ανθρώπινος εγκέφαλος όχι μόνο αναλύει σε ξεχωριστές περιοχές του αριστερού και του δεξιού ημισφαιρίου τι λέμε και πώς το λέμε, αλλά επίσης ενοποιεί αυτά τα δύο διαφορετικά είδη πληροφοριών, διαμορφώνοντας έτσι ένα ενιαίο νόημα. Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι και οι σκύλοι μπορούν να κάνουν το ίδιο, χρησιμοποιώντας παρόμοιους εγκεφαλικούς μηχανισμούς», δήλωσε ο Άντικς.

Οι ερευνητές μελέτησαν 13 σκύλους με λειτουργική μαγνητική απεικόνιση (fMRI), μια μη επεμβατική τεχνική που δεν φάνηκε να ενοχλεί καθόλου τα ζώα.

 Οι επιστήμονες κατέγραφαν σε πραγματικό χρόνο τις εγκεφαλικές αντιδράσεις των σκύλων, καθώς τους μιλούσαν οι εκπαιδευτές τους με μια ποικιλία συνδυασμών.

Οι σκύλοι άκουγαν λόγια επιβράβευσης με τον αντίστοιχο τόνο στη φωνή του ανθρώπου, λόγια επιβράβευσης με ουδέτερο «χρωματισμό» φωνής, ουδέτερα λόγια με χροιά επιβράβευσης στη φωνή και ουδέτερα λόγια με ουδέτερη χροιά. Αποδείχθηκε ότι οι σκύλοι κάνουν τη διάκριση στο περιεχόμενο των λέξεων στο αριστερό ημισφαίριο, αναγνωρίζοντας κάθε λέξη ως ξεχωριστή, ενώ στο δεξιό αναλύουν ξεχωριστά τη χροιά των λέξεων (θετική, ουδέτερη ή αρνητική).

Όταν κανείς επαινεί ένα σκύλο, σύμφωνα με τη μελέτη, ενεργοποιείται το κέντρο ανταμοιβής στον σκυλίσιο εγκέφαλο, μόνο όταν ταιριάζουν οι λέξεις και ο επιτονισμός τους.
Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2014

Στο μυαλό του σκύλου: Τι πραγματικά νοιώθει για εμάς;

Λατρεύουμε τα μαλλιαρά παιδιά μας. Και το ξέρουμε πως μας λατρεύουν και αυτά. Η αγάπη και η μοναδική αφοσίωση του σκύλου στον άνθρωπό του έρχεται όμως τώρα να αποδειχθεί και επιστημονικά μέσω νευροαπεικόνισης. Ναι, οι επιστήμονες μελετούν τον εγκέφαλο των τετράποδων. Και ο μαγνητικός τομογράφος έρχεται να επιβεβαιώσει πως οι σκύλοι μας αγαπάνε, μας χρειάζονται, μας συναισθάνονται, είμαστε η οικογένειά τους...
Χάρη στις σύγχρονες μεθόδους νευροαπεικόνισης αρχίζουμε να έχουμε μία καλύτερη εικόνα για ό,τι συμβαίνει στο χνουδωτό κεφάλι των τετράποδων παιδιών μας, γράφει η Τερίσα Φίσερ στον ενημερωτικό δικτυακό τόπο Mic που εδρεύει στη Νέα Υόρκη.

Όχι μόνο οι σκύλοι μας αγαπούν όσο κι εμείς, αλλά στην πραγματικότητα μας νοιώθουν και είμαστε οικογένειά τους. Οι σκύλοι βασίζονται στους ανθρώπους περισσότερο για στοργή και προστασία απ’ ότι στο δικό τους είδος.

Η πιο άμεσα συνδεδεμένη με τον εγκέφαλο απόδειξη ότι οι σκύλοι είναι απελπιστικά αφοσιωμένοι στους ανθρώπους έρχεται από πρόσφατη μελέτη νευροαπεικόνισης για την επεξεργασία της οσμής στον εγκέφαλο του σκύλου.

Επιστήμονες ειδικευμένοι στις γνωστικές λειτουργίες των ζώων στο Πανεπιστήμιο Έμορι της πολιτείας της Τζόρτζια εκπαίδευσαν τους σκύλους να καθίσουν ακίνητοι στον μαγνητικό τομογράφο και χρησιμοποίησαν τη μη επεμβατική μέθοδο της λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας (fMRI) για να μετρήσουν την αντίδραση του νευρικού συστήματος στην μυρωδιά ανθρώπων και ζώων, τόσο οικείων όσο και αγνώστων.

Καθώς οι σκύλοι καθοδηγούνται στον κόσμο μέσω της μύτης τους, ο τρόπος με τον οποίο επεξεργάζονται τις μυρωδιές προσφέρει πολλές δυνατότητες ερμηνείας της κοινωνικής συμπεριφοράς.

Οι επιστήμονες εντόπισαν ότι η μυρωδιά των ιδιοκτητών των σκύλων πράγματι πυροδότησε ενεργοποίηση του ‘κέντρου επιβράβευσης’ στον εγκέφαλό τους (κερκοφόρος πυρήνας). Από όλες τις μυρωδιές, οι σκύλοι όντως έδωσαν πρώτη προτεραιότητα σε εκείνη του ανθρώπου –πάνω από ο,τιδήποτε και οποιονδήποτε άλλον.

Τα αποτελέσματα της μελέτης του Πανεπιστημίου του Έμορι συμφωνούν με άλλες έρευνες τετράποδης νευροαπεικόνισης.

Στη Βουδαπέστη, ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Έοτβος Λόραντ έχουν μελετήσει επίσης μέσω της μεθόδου της fMRI την εγκεφαλική δραστηριότητα των σκύλων στο άκουσμα ανθρώπινων και σκυλίσιων ήχων -φωνές, γέλια, κλάματα, γαβγίσματα, αναστεναγμούς, σφυρίγματα.

Πριν από αυτή τη μελέτη, την πρώτη στον κόσμο, δεν είχαμε καμία ιδέα τι συμβαίνει μέσα στο κεφάλι του σκύλου όταν οι άνθρωποι κάνουν... θόρυβο.

Και το πιο εντυπωσιακό που μάθαμε είναι ότι υπάρχουν μεγάλες ομοιότητες στον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλος ανθρώπου και σκύλου επεξεργάζεται συναισθηματικά φορτισμένους ήχους.

Οι σκύλοι όχι μόνο καταλαβαίνουν από τη φωνή τη διάθεση και τη συναισθηματική μας φόρτιση, αλλά στην πραγματικότητα είναι «σχεδιασμένοι» να μας συναισθάνονται, καθώς περιοχές του εγκεφάλου τους είναι, ακριβώς όπως και στον άνθρωπο, αφιερωμένες στην επεξεργασία της φωνής.

«Είναι ενδιαφέρον να κατανοήσουμε τον μηχανισμό που βοηθά μία τόσο επιτυχή φωνητική επικοινωνία μεταξύ δύο ειδών. Δεν χρειαζόμασταν την νευροαπεικόνιση για να δούμε ότι αυτή η επικοινωνία [μεταξύ ανθρώπου και σκύλου) λειτουργεί, αλλά χωρίς αυτήν, δεν καταλαβαίναμε γιατί λειτουργεί. Τώρα, αρχίζουμε πραγματικά να την κατανοούμε» δήλωσε στο Mic o νευροεπιστήμονας Ατίλα Άντιτς, επικεφαλής της ερευνητικής μελέτης.

Η συμπεριφορική μελέτη υποστηρίζει επίσης τα ευρήματα της νευροαπεικόνισης. Σύμφωνα με τον Άντιτς οι σκύλοι αλληλεπιδρούν με τους ανθρώπους με τον ίδιο τρόπο που κάνουν τα μωρά με τους γονείς τους. Όταν οι σκύλοι φοβούνται ή ανησυχούν τρέχουν στους ιδιοκτήτες τους, όπως τα νήπια τρέχουν προς τους γονείς τους. Αυτό έρχεται σε απόλυτη αντίθεση με άλλα εξημερωμένα ζώα: οι γάτες, καθώς και τα άλογα, θα τρέξουν μακριά.

Ο σκύλος είναι επίσης το μόνο μη πρωτεύον θηλαστικό που κοιτά τον άνθρωπο στα μάτια. Αυτό είναι κάτι που ο Άντιτς, μαζί με άλλους ερευνητές, ανακάλυψαν περίπου μία δεκαετία πριν όταν μελέτησαν την εξημέρωση λύκων, οι οποίοι νόμιζε πως θα μοιράζονται αυτό το χαρακτηριστικό. Όμως, αυτή είναι μία μοναδική συμπεριφορά μεταξύ σκύλου και ανθρώπου: Οι σκύλοι επιζητούν την επαφή με τα μάτια με τους ανθρώπους, όχι τους βιολογικούς γονείς τους.

Οι ερευνητές έχουν εξετάσει τη σχέση ανθρώπου-ζώου και από την άλλη πλευρά. Σε μελέτη που δημοσιεύτηκε τον Οκτώβριο στην επιθεώρηση της Public Library of Science (PLOS) , ερευνητές στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασσαχουσέττης εξέτασαν την εγκεφαλική δραστηριότητα ως «απάντηση» σε φωτογραφίες σκύλων και παιδιών.

Οι μετέχοντες στη μελέτη ήταν γυναίκες που είχαν σκυλιά και παιδιά για τουλάχιστον δύο χρόνια. Αμφότερες οι φωτογραφίες σκύλων και παιδιών κέντρισαν τις περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με συναίσθημα, επιβράβευση, στοργή, οπτική επεξεργασία και κοινωνική αλληλεπίδραση. Βασικά, τόσο τα μαλλιαρά όσο και τα μη μαλλιαρά μέλη της οικογένειας μάς κάνουν εξίσου χαρούμενους...


πηγή: in.gr

Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2014

Επιθέσεις Λύκων σε Σκυλιά στον Έβρο


Επιθέσεις λύκων σε σκυλιά σε τέτοια συχνότητα που προκαλεί ανησυχία στις τάξεις των κυνηγών και των κτηνοτρόφων, καταγράφει ο Κυνηγετικός Σύλλογος Φερών Έβρου. Εδώ και μία τετραετία παρατηρούνται φαινόμενα επιθέσεων, όμως αυτά ήταν μεμονωμένα και επομένως δεν προκαλούσαν προβληματισμό. Η φετινή όμως κυνηγετική περίοδος είναι διαφορετική, εξαιτίας της ραγδαίας αύξησης των επιθέσεων.

 «Τα τελευταία δύο χρόνια και ειδικότερα φέτος υπάρχει έξαρση του αριθμού λύκων, μιλάμε για κοπάδια που δεν υπήρχαν στην περιοχή ποτέ. Οι λύκοι αυτοί δεν είναι σαν αυτούς που υπήρχαν παλιά στην περιοχή μας, γιατί πολύ παλιά, πριν 30 και 40 χρόνια, λύκοι υπήρχαν εδώ». Οι πληθυσμοί τους εντοπίζονται, σύμφωνα με τον κ. Τσαβδάρη, από τη Νίψα Αλεξανδρούπολης μέχρι και Βόρειο Έβρο, Σουφλί, Διδυμότειχο σε όλο τον ορεινό όγκο του νομού. Το πρόβλημα φέτος είναι ότι έχουν κατέβει πολύ χαμηλά, είπε ο πρόεδρος του Κυνηγετικού Συλλόγου, μεταφέροντας μάλιστα μία προσωπική του εμπειρία «εγώ με τα μάτια μου είδα στην περιοχή των Λουτρών, σε ένα δρόμο πριν μπεις στο χωριό, στις 12.30 το βράδυ, ένα λύκο πάνω στην άσφαλτο». Ο ίδιος εμφανίζεται προβληματισμένος λέγοντας «δεν εξηγείται τόσος μεγάλος αριθμός λύκων να εμφανίζεται σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα». 

Η απόγνωση έχει κυριεύσει τους κυνηγούς που αναζητούν θηράματα στην ευρύτερη περιοχή του Έβρου,καθώς τα κυνηγόσκυλά τους γίνονται βορά στις αγέλες πεινασμένων λύκων, οι οποίοι δεν βρίσκουν τροφή και δεν διστάζουν να επιτεθούν. Σύμφωνα με τους κυνηγούς, περισσότερα από 40 κυνηγόσκυλα έχουν βρει μαρτυρικό θάνατο από τα κοφτερά δόντια των πεινασμένων αγριμιών στην περιοχή από τη Νίψα Αλεξανδρούπολης μέχρι το Σουφλί και Διδυμότειχο. Πέρα από τη συναισθηματική απώλεια, υπάρχει και η οικονομική ζημιά καθώς τα κυνηγόσκυλα κοστίζουν πανάκριβα και χρειάζονται χρόνο για να εκπαιδευτούν. Οι επιθέσεις σε κυνηγετικούς σκύλους ανέρχονται σε 40 και σύμφωνα με όσα υποστήριξε ο κ. Τσαβδάρης «δεν τους πνίγουν απλά, τους τρώνε, μένει μόνο το κεφάλι. Αυτά τα κρούσματα που σας αναφέρω είναι από τα σκυλιά που βρήκαμε και φωτογραφήσαμε. Είναι τόσα και άλλα περισσότερα που δεν έχουν βρεθεί ποτέ».

Μοιάζει στο λύκο της Βουλγαρίας 

Οι κυνηγοί των Φερών μόνο εικασίες σχετικά με την προέλευση τόσων πολλών λύκων στην περιοχή τους μπορούν να κάνουν, αφού δεν είναι ειδικοί αλλά όσα γνωρίζουν τα ξέρουν από την εμπειρία τους. Πάντως από πληροφορίες και συζητήσεις που έγιναν στις τάξεις των κυνηγών οι λύκοι που εντοπίζονται στον Έβρο μοιάζουν με το λύκο της Βουλγαρίας. Τα ζώα που σπέρνουν τον πανικό στους κτηνοτρόφους και τους κυνηγούς της περιοχής του Έβρου ουδεμία σχέση έχουν με τον γκρίζο λύκο της Ελλάδας. Η συμπεριφορά των ζώων αυτών δεν θυμίζει σε τίποτα αγρίμι αφού είναι εξοικειωμένοι με την ανθρώπινη παρουσία. 

Να γίνει συστηματική καταγραφή των λύκων 

Πρέπει να τονιστεί ότι ο λύκος είναι προστατευόμενο είδος και το κυνήγι του απαγορεύεται. Και μάλιστα αν διαπιστωθεί ότι κάποιος έχει σκοτώσει λύκο χωρίς απειλή για τη ζωή και τη περιουσία του, αυτό επισείει ποινή καθώς θεωρείται είδος κλειδί (keystone species), δηλαδή αποτελεί συστατικό του οικοσυστήματος, στο οποίο τυπικά ανήκει. Κάτι, όμως, που τονίζουν κυνηγοί της περιοχής είναι πως παλαιότερα ο λύκος έπνιγε τα σκυλιά (τσοπανόσκυλα ή κυνηγόσκυλα) τα άφηνε νεκρά και μετά έπιανε τα χορτοφάγα ζώα για να τραφεί. Οι σημερινοί λύκοι όμως τρώνε σκυλιά στήνοντας καρτέρι στα κυνηγόσκυλα ιδιαίτερα στους ιχνηλάτες που ξεμακραίνουν. Οι κυνηγοί του συλλόγου Φερών ζητούν να γίνει μία συστηματική καταγραφή των λύκων, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο, μέσω της λήψης μέτρων.

Πηγή: e-evros.gr

Σάββατο 4 Ιανουαρίου 2014

Τα σκυλιά κάνουν την ανάγκη τους «σύμφωνα με την πυξίδα»

Τα σκυλιά πρέπει να προστεθούν στη λίστα των θηλαστικών που αντιλαμβάνονται το γήινο μαγνητικό πεδίο, υποστηρίζουν ευρωπαίοι ερευνητές: τα πειράματα έδειξαν ότι, όταν κάνει την ανάγκη του, ο Αζόρ ευθυγραμμίζει το σώμα του στον άξονα βορρά-νότου. 
Αρκετά ζώα, από τα περιστέρια μέχρι τους τυφλοπόντικες, είναι γνωστό ότι αντιλαμβάνονται το μαγνητικό πεδίο, αν και ο μηχανισμός του φαινομένου δεν είναι σαφής. Μάλιστα οι ερευνητές που υπογράφουν την τελευταία μελέτη είχαν διαπιστώσει παλαιότερα ότι οι αγελάδες βόσκουν με πυξίδα, εκτός αν υπάρχουν κοντά ηλεκτροφόρα καλώδια που τις αποπροσανατολίζουν.
Τώρα, η ομάδα του Χάινεκ Μπούρντα στο Πανεπιστήμιο Ντίσμπουργκ-Έσσης στη Γερμανία εκτιμά ότι η ίδια ικανότητα υπάρχει και στα σκυλιά. Όπως αναφέρει η ομάδα στην επιθεώρηση Frontiers in Zoology, «οι σκύλοι είναι ευαίσθητοι σε μικρές μεταβολές του γήινου μαγνητικού πεδίου».
Οι ερευνητές πέρασαν δύο χρόνια παρατηρώντας τον προσανατολισμό του άξονα του σώματος 70 σκύλων στη διάρκεια της αφόδευσης (1.893 παρατηρήσεις) και της ούρησης (5.582 παρατηρήσεις). Όταν τα δεδομένα εξετάστηκαν σε σύγκριση με τις γεωμαγνητικές συνθήκες που επικρατούσαν στη διάρκεια των παρατηρήσεων, διαπιστώθηκε ότι τα πειραματόζωα είχαν την τάση να τοποθετούν το κεφάλι στην κατεύθυνση του μαγνητικού βορρά και την ουρά στην κατεύθυνση του νότου. 
Αυτό συνέβαινε όμως μόνο όταν το μαγνητικό πεδίο ήταν "ήρεμο", δεν παρουσίαζε δηλαδή συνεχείς διακυμάνσεις. Αυτό εκτιμάται ότι συμβαίνει κατα το 20% στη διάρκεια της μέρας.
"Η ευθυγράμμιση κατα την ούρηση και την αφόδευση ήταν εμφανή σε συνθήκες ενός ήσυχου μαγνητικού μαγνητικού πεδίου ανεξάρτητα απο την ώρα ή το μήνα γράφουν οι ερευνητές.
Ωστόσο ο μηχανισμός του φαινομένου εφόσον υπάρχει, παραμένει εντελώς άγνωστος, όπως άγνωστη παραμένει η χρησιμότητα μιας βιολογικής πυξίδας στα σκυλιά.

Πηγή: in.gr

Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2013

ΗΠΑ: Τιμούν σκύλους - στρατιώτες με μνημείο


Το πρώτο μνημείο στις ΗΠΑ αφιερωμένο στον στρατιωτικό σκύλο, τον καλύτερο φίλο του στρατιώτη, προς αναγνώριση των θυσιών του στο πεδίο της μάχης, εγκαινίασε χθες ο αμερικανικός στρατός.
Η μπρούτζινη βάση ύψους σχεδόν τριών μέτρων φέρει πάνω της χαραγμένη τη φράση "Φρουροί της Ελευθερίας της Αμερικής" και βρίσκεται στην Αεροπορική Βάση Λάκλαντ του Σαν Αντόνιο στο Τέξας.
Σε αυτήν απεικονίζονται τα αγάλματα τεσσάρων σκύλων, με το άγαλμα του στρατιώτη-εκπαιδευτή τους να στέκεται ανάμεσά τους. Το άγαλμα, που κατασκευάστηκε από ιδιωτικές δωρεές, απεικονίζει τις τέσσερις κυριότερες ράτσες που χρησιμοποιούνται στο στρατό από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο: ντόμπερμαν, γερμανικός ποιμενικός, λαμπραντόρ και βελγικός ποιμενικός μαλινουά (ή βελγικό τσοπανόσκυλο).
"Αυτοί οι σκύλοι ήταν πατριώτες όσο οποιοσδήποτε άλλος υπηρέτησε", δήλωσε ο εκπαιδευτής τους Τζον Μπέικερ από το Φάλον της Νεβάδας, του οποίου το 212ο τάγμα Στρατιωτικής Αστυνομίας Α ήταν γνωστό ως "Τετράποδη Κόλαση".
Σημειώνεται ότι στη Βάση Λάκλαντ βρίσκεται το κέντρο των Αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων που
εκπαιδεύει σκύλους και για τα τρία όπλα του στρατού από το 1958.
Κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, ένα μπουλντόγκ, ο "Στάμπι", μύρισε τα θανατηφόρα αέρια και για τον λόγο αυτόν προήχθη σε λοχία, τιμήθηκε με παράσημο ανδρείας από το Στρατηγό Τζον Πέρσινγκ κι έγινε η μασκότ του πανεπιστημίου Τζόρτζτάουν στην Ουάσινγκτον.
Υπνεθυμίζεται ότι στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, στην Κορέα και το Βιετνάμ, οι σκύλοι χρησιμοποιούνταν ως φύλακες και ως ανιχνευτές ναρκών. Στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, στρατιωτικοί σκύλοι έχουν εντοπίσει αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς και βόμβες που τοποθετούνται στους δρόμους.

Τρίτη 20 Αυγούστου 2013

Εμβολιασμοί για τη λύσσα και τοποθέτηση τσιπ σε σκύλους.


bb5176ac0a3affda.jpg
Τα κρούσματα λύσσας στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στη Βόρεια Ελλάδα όλο και πληθαίνουν.
Σε νέους εμβολιασμούς για λύσσα και σε τοποθέτηση τσιπ σε σκύλους προχώρησε ο Σύλλογος Φίλων Κυνηγών Αλεξανδρούπολης , ενόψει της έναρξης της κυνηγετικής περιόδου που ανοίγει στις 20 Αυγούστου .

Το βήμα αυτό γίνεται τη συγκεκριμένη περίοδο από το Σύλλογο, καθώς τα κρούσματα λύσσας στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στη Βόρεια Ελλάδα όλο και πληθαίνουν.

Αξίζει να σημειωθεί ότι τα εργαστηριακά επιβεβαιωμένα κρούσματα λύσσας σε ζώα στην Ελλάδα σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων ανέρχονται σε 27.

Δείτε το σχετικό βίντεο από το ΘρακηΝετ.

Πηγή: e-evros.gr

Πέμπτη 25 Ιουλίου 2013

Ο κόσμος των σκύλων είναι πολύ πιο χρωματιστός από όσο νομίζουμε

Υπάρχει ένας «μύθος» που θέλει τους σκύλους να βλέπουν μόνο ασπρόμαυρα και να χρησιμοποιούν τα διαφορετικά επίπεδα φωτεινότητας ώστε να εντοπίζουν τα όρια του κάθε αντικειμένου.


Ωστόσο ρώσοι επιστήμονες απέδειξαν ότι οι σκύλοι όχι μόνο βλέπουν χρώματα αλλά και ότι χρησιμοποιούν αυτό το οπτικό φάσμα για να διαχωρίζουν τα αντικείμενα.

Γενικώς οι εκπαιδευτές σκύλων αποφεύγουν να χρησιμοποιούν χρωματιστά αντικείμενα όταν μαθαίνουν στα σκυλιά να εκτελούν κάποια καθήκοντα, ωστόσο τα νέα ευρήματα μπορεί να αποδειχθούν άκρως πολύτιμα στη μελλοντική… διδασκαλία των τετράποδων φίλων μας.

Επί δεκαετίες οι επιστήμονες πίστευαν ότι οι σκύλοι έβλεπαν αποκλειστικώς μονόχρωμα και ότι διέκριναν τα αντικείμενα ανάλογα με τα επίπεδα φωτεινότητάς τους. Πέρυσι όμως, ειδικοί από το Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον διεξήγαγαν πειράματα που έδειξαν ότι η ζωή των σκύλων είναι πολύ πιο… χρωματιστή.

Οι φωτοϋποδοχείς σε σκύλους και ανθρώπους


Τα ανθρώπινα μάτια διαθέτουν τρία είδη φωτοϋποδοχέων (συγκεκριμένα κωνίων) που ανιχνεύουν τα χρώματα και μπορούν να εντοπίσουν το κόκκινο, το πράσινο, το μπλε και το κίτρινο μήκη κυμάτων που δημιουργούνται όταν το φως εισέρχεται στο μάτι.

Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον με επικεφαλής τον Τζέι Νέιτς ανακάλυψαν ότι οι σκύλοι διαθέτουν δύο είδη φωτοϋποδοχέων και έτσι μπορούν να διακρίνουν το μπλε και το κίτρινο, όχι όμως και το κόκκινο και το πράσινο. Πρόκειται για το ίδιο φάσμα που βλέπουν οι άνθρωποι που πάσχουν από δυσχρωματοψία.

Η νέα μελέτη

Τώρα συνάδελφοί τους από το Εργαστήριο Αισθητηριακής Επεξεργασίας της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών μελέτησαν την όραση οκτώ σκύλων διαφορετικών μεγεθών και ράτσας προκειμένου να επιβεβαιώσουν τα αρχικά ευρήματα του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον.

Οι ρώσοι ερευνητές εκτύπωσαν τέσσερις σελίδες χαρτί σε διαφορετικά χρώματα: σκούρο κίτρινο, σκούρο μπλε, ανοιχτό κίτρινο και ανοιχτό μπλε. Οι σκούρες αποχρώσεις χρησιμοποιήθηκαν προκειμένου να ελεγχθεί η θεωρία που αναφέρει ότι οι σκύλοι εκμεταλλεύονται τα επίπεδα φωτεινότητας για να διακρίνουν τα διαφορετικά αντικείμενα.

Στο πλαίσιο των πειραμάτων οι επιστήμονες πήραν δύο συνδυασμούς χαρτιών: ο ένας περιελάμβανε ένα σκούρο κίτρινο και ένα ανοιχτό μπλε χαρτί και ο δεύτερος ένα σκούρο μπλε και ένα ανοιχτό κίτρινο χαρτί. Τοποθέτησαν αυτούς τους συνδυασμούς χαρτιών μπροστά από μπολ γεμάτα φαγητό τα οποία ήταν τοποθετημένα σε κλειδωμένα κουτιά.

Στη συνέχεια ξεκλείδωσαν ένα από τα κουτιά και τοποθέτησαν το σκούρο κίτρινο χαρτί μπροστά από το κουτί που περιείχε κρέας. Επέτρεπαν στους σκύλους να προσπαθήσουν να ανοίξουν το κουτί.

Οπως είδαν τρεις προσπάθειες ήταν αρκετές ώστε να μάθουν οι σκύλοι ποιο χρώμα χαρτί βρισκόταν μπροστά από το κουτί που περιείχε το κρέας.

Με βάση το χρώμα και όχι τη φωτεινότητα

Οταν αποδείχθηκε ότι οι σκύλοι μπορούσαν να καταλάβουν ότι ένα κομμάτι σκούρο κίτρινο χαρτί μεταφραζόταν στο ότι υπήρχε κοντά κρέας, οι ερευνητές θέλησαν να ελέγξουν αν τα ζώα επέλεγαν αυτό το χαρτί εξαιτίας της φωτεινότητας του χρώματός του.

Για να το επιτύχουν αυτό τοποθέτησαν ένα σκούρο μπλε χαρτί μπροστά από ένα κουτί και ένα ανοιχτό κίτρινο μπροστά από ένα άλλο. Εάν τα σκυλιά επέλεγαν το σκούρο μπλε χαρτί τότε θα αποδεικνυόταν ότι επιλέγουν βάση του πόσο έντονο ήταν το χρώμα. Αν όμως επέλεγαν το ανοιχτό κίτρινο χαρτί, τότε θα αποδεικνυόταν ότι διάλεγαν ουσιαστικά με βάση το ίδιο το χρώμα.

Οι σκύλοι επέλεξαν το ανοιχτόχρωμο κίτρινο χαρτί πάνω από 70% των φορών.

Καταλήγοντας οι ερευνητές τόνισαν ότι «δείξαμε πως σε οκτώ μη εκπαιδευμένους προηγουμένως σκύλους το χρώμα παρείχε περισσότερες πληροφορίες σε σύγκριση με τη φωτεινότητα όταν γινόταν επιλογή μεταξύ οπτικών ερεθισμάτων. Τα αποτελέσματά μας αποδεικνύουν ότι κάτω από φυσικές συνθήκες φωτισμού οι πληροφορίες που αφορούν το χρώμα κυριαρχούν ακόμη και για τα ζώα που διαθέτουν μόνο δύο τύπους φωτοϋποδοχέων και συγκεκριμένα κωνίων».

ΒήμαScience

Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2013

Παιδί και σκύλος



Είναι σύνηθες στις μέρες μας πολλές οικογένειες με μικρά παιδιά να αποκτούν ένα μικρό (ή και μεγάλο κάποιες φορές) σκύλο. Το σημαντικότερο απ’ όλα είναι να μάθουμε (γονείς και παιδιά) να σεβόμαστε, να κατανοούμε, να νοιαζόμαστε και να έχουμε τον έλεγχο του σκύλου, αυτό θα δώσει τρομερή ώθηση στην αυτοπεποίθηση του παιδιού μας και θα το κάνει περισσότερο υπεύθυνο. Παιδιά και γονείς θα πρέπει να καταλάβουν ότι τα σκυλιά που βλέπουνε στην τηλεόραση και στα καρτούν είναι «κάτι το πλαστό και μια εικονική πραγματικότητα» και απέχουν πολύ από τον αληθινό μας κόσμο, (η Lassie για πχ).
Στο περιβάλλον που ζούμε παιδιά και σκύλοι θα πρέπει να μάθουν να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, οι τριχωτοί μας φίλοι θα πρέπει να εκπαιδευτούν από όταν είναι κουτάβια ακόμη πώς να συναναστρέφονται με παιδιά και το αντίστροφο να δείξουμε στα παιδιά πώς να χειρίζονται έναν σκύλο.
Για να βελτιώσουμε την εμπιστοσύνη και την αυτοεκτίμηση των παιδιών είναι ζωτικής σημασίας οι πρώτες τους ‘’ εξερευνήσεις’’, θα έλεγα, στον κόσμο των κουταβιών και την εκπαίδευσή αυτών θα πρέπει να έχουν επιτυχία και θετικές εικόνες. Πρώτα απ’ όλα εμείς οι ενήλικες, με σωστό σχεδιασμό και δική μας συμμετοχή, πρέπει να εκπαιδεύσουμε  το κουτάβι κοινωνικοποιώντας το σωστά στα παιδικά ερεθίσματα και κατά δεύτερον να δείξουμε στα παιδιά μας το σωστό χειρισμό ενός κουταβιού, είτε με λίγη τροφή, είτε με κάποιο παιχνίδι που  αρέσει στα σκυλιά να τα μάθουμε να «έρχεται», να «κάθεται», να «ξαπλώνει» κτλ. (καλό θα ήταν με την βοήθεια κάποιου ειδικού). Η εκπαίδευση αυτή όμως προϋποθέτει υπομονή και επιμονή κάτι που για τα παιδιά είναι δύσκολο να καταλάβουν καθώς περιμένουν από την πρώτη μέρα ο σκύλος τους να κάνει ότι του λένε. Εσείς σαν γονείς θα πρέπει να τους δώσετε να καταλάβουν ότι χρειάζεται χρόνος και πολύ εκπαίδευση ώστε να φτάσουνε σε ένα σημείο που ο σκύλος τους θα υπακούει στις εντολές τους
Με το να εκτελεί τις εντολές της βασικής υπακοής το σκυλί μαθαίνει να αναγνωρίζει και να σέβεται τις εντολές του παιδιού εκτελώντας με προθυμία ενώ παράλληλα σταματά το βλέπει σαν έναν ανταγωνιστή στο ποιος είναι ο πιο ζωηρός και ποιος θα κάνει τις περισσότερες ζημιές μέσα στο σπίτι. Αυτό λειτουργεί αμφίδρομα μιας και το παιδί πλέον νοιώθει υπεύθυνο για τον μικρό του φίλο, είναι προσεκτικό και συνεπές καθώς έχει να σκεφτεί ότι είναι για πχ ώρα για να ταΐσει το σκύλο του ή είναι ώρα για ένα περίπατο ώστε ο μικρός του φίλος να κάνει την ανάγκη του ή ακόμα να τον πάει στον κτηνίατρο για μια εξέταση.
Γι’ αυτό μην διστάσετε να απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό ακόμη και αν δεν έχετε δικό σας σκύλο να σας δώσει συμβουλές σε εσάς αλλά και στο παιδί σας έτσι ώστε όταν θα αποκτήσετε το δικό σας σκύλο να είστε έτοιμοι από κάθε πλευρά.

Πέμπτη 10 Ιανουαρίου 2013

Πρόγραμμα για την καταπολέμηση της λύσσας

Πρόγραμμα για την καταπολέμηση της λύσσας σε όλη την επικράτεια θα υλοποιήσει εφέτος το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.

Οι δράσεις που περιλαμβάνει το πρόγραμμα συγχρηματοδοτούνται κατά 75% από το Ενωσιακό Κτηνιατρικό Ταμείο.

Το ποσό με το οποίο επιχορηγεί αρχικά η Επιτροπή την Ελλάδα ανέρχεται σε 1 εκατ. ευρώ, ενώ υπάρχει δυνατότητα εκταμίευσης επιπλέον ποσού κατά τη διάρκεια του έτους, εφόσον κριθεί απαραίτητο.

«Στόχος μας είναι η, κατά το δυνατόν, αποτροπή εξάπλωσης της νόσου» δήλωσε ο κ. Χαρακόπουλος «και προς την κατεύθυνση αυτή το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κάνει όλες τις απαραίτητες ενέργειες σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο» επισήμανε.

Ο ιός επανεμφανίστηκε στη χώρα μας έπειτα από 25 χρόνια τον περασμένο Οκτώβριο στο Παλαιόκαστρο Κοζάνης σε αλεπού. Ανιχνεύεται συχνότερα σε αλεπούδες, ρακούν, κουνάβια, νυχτερίδες και άγριους σκύλους, που αποτελούν τις «δεξαμενές» του ιού.

Στους ανθρώπους προκαλεί σοβαρή νευρική νόσο, η οποία αν δεν αντιμετωπιστεί, είναι θανατηφόρος μετά την έναρξη των κλινικών συμπτωμάτων και στη βιβλιογραφία είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις ανθρώπων που επέζησαν από λύσσα, χωρίς την έγκαιρη χορήγηση αντιλυσσικής αγωγής.

Τα τελευταία χρόνια, κρούσματα λύσσας καταγράφονται σε όλες τις χώρες με τις οποίες συνορεύει η Ελλάδα.

Ο ιός ενδημεί στην άγρια πανίδα στην Αλβανία, την ΠΓΔΜ, τη Βουλγαρία και την Τουρκία, ενώ καταγράφονται σποραδικά κρούσματα σε σκύλους αλλά κυρίως σε γάτες σε όλα τα Βαλκάνια.

Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

Κοινωνικοποίηση του κουταβιού μας - (Socializing Puppies)

Η κοινωνικοποίηση του κουταβιού μας είναι μία από τις πιο παρεξηγημένες έννοιες στην εκπαίδευση των σκύλων.
Η παλιά εκδοχή της κοινωνικοποίησης λέει ότι παίρνουμε το κουτάβι μας στον έξω κόσμο και το βάζουμε να αλληλεπιδρά με ανθρώπους-αντικείμενα-αυτοκίνητα ή άλλα σκυλιά. Αυτό που πρέπει να εξηγήσω είναι ότι όλα τα προηγούμενα είναι προκαλούν τα τόσα προβλήματα συμπεριφοράς και κοινωνικοποίησης.
Καλό θα ήταν αρχικά να ορίσουμε το τι σημαίνει κοινωνικοποίηση στο κουτάβι μας. Έτσι λοιπόν κοινωνικοποίηση σημαίνει να κάνουμε το κουτάβι μας να νοιώθει άνετα με νέα μέρη και νέες καταστάσεις. Θέλουμε να δείχνουν «αδιαφορία» σε ανθρώπους μέρη και πράγματα, να θεωρούν βλέποντας κάποιον άγνωστο μπροστά τους ότι είναι μέρος του περιβάλλοντος και να τον αγνοήσουν όχι κάτι με το οποίο πρέπει να αλληλεπιδράσουν.
Η κοινωνικοποίηση αρχίζει από την πρώτη μέρα που έρχεται στη ζωή μας το κουτάβι και γίνεται μέρος της οικογένειάς μας. Δείχνουμε στο σκυλί ότι έχουμε το έλεγχο σε κάθε στιγμή, για να το πετύχουμε αυτό απ’ την αρχή χρησιμοποιούμε λουρί οδηγό και κλουβάκι. Επίσης σημαντικό είναι να νοιώθει το σκυλί μας ότι είναι καλό να είμαστε κοντά του και ότι όταν συμβαίνει αυτό έχει πλάκα και περνάει καλά. Αυτό εύκολα γίνεται με λίγη τροφούλα. Έχει αποδειχθεί ότι τα μικρά κουτάβια έχουν περισσότερο κίνητρο για την τροφή παρά για κάποιο παιχνίδι.
Τα πιο σημαντικό λοιπόν στην κοινωνικοποίηση είναι το δέσιμό μας με το κουτάβι και είναι ο αντικειμενικός σκοπός της εκπαίδευσής μας. Όταν ο σκύλος είναι δεμένος με τον χειριστή του επικεντρώνει απόλυτα την προσοχή του σ’ αυτόν και αδιαφορεί για το γύρο περιβάλλον του. Αυτό είναι μία επίκτητη συμπεριφορά που λίγα σκυλιά θα έκαναν χωρίς εκπαίδευση.
Ξεκινάμε το δέσιμο με λιχουδιές πολύ νόστιμες (δεν εννοώ τα γνωστά μπισκοτάκια του εμπορίου) αλλά λουκανικάκια ή κομμάτια κρέας που είναι πολύ μαλακά και δεν απαιτούν και πολύ μασούλημα. Ένα βλέμμα του σημαίνει ταυτόχρονα και επιβράβευση με λιχουδιά, του δείχνουμε άμεσα πόσο cool είμαστε. Εδώ να πω ότι καλό είναι κατά την διάρκεια της εκπαίδευσης μας το κουτάβι μας να είναι νηστικό.
Το δέσιμο θα πρέπει να ξεκινάει από τον οικείο χώρο του σπιτιού μας όπου δεν υπάρχουν περισπαστικά στοιχεία (π.χ κουζίνα, αποθήκη, αυλή), όσο θα αυξάνεται το δέσιμό μεταξύ μας θα πηγαίνουμε σε νέους χώρους πάντα χωρίς περισπαστικά στοιχεία (άνθρωποι, ζώα, μηχανήματα) δημιουργώντας του θετικές εικόνες και επιβραβεύοντας κάθε επιθυμητή ενέργεια του μικρού μας φίλου- σταδιακά αφού βλέπουμε ότι έχει εξοικειωθεί με το γύρο περιβάλλον αυξάνουμε το επίπεδο των περισπαστικών στοιχείων (εισάγουμε κάποιον έντονο ήχο, άνθρωπο, ένα άλλο ζώο). Σκοπός της εκπαίδευσης είναι να πηγαίνουμε σε όσο το δυνατό περισσότερα μέρη και να δουλεύουμε το δέσιμο μεταξύ μας. Προχωρώντας στο πρόγραμμα εκπαίδευσης αρχίζουμε να ψάχνουμε μέρη που σταδιακά θα αυξάνεται το επίπεδο στρεσαρίσματος του κουταβιού μας. Αν όμως δούμε ότι χάνεται το δέσιμο και υπάρχει υπερβολικό στρες αλλάζουμε αμέσως περιβάλλον και γυρίζουμε πίσω σε προγενέστερο στάδιο εκπαίδευσης όπου ο μικρός μας φίλος αισθανόταν άνετα και είχαμε τον έλεγχο.

Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012

Σκέψεις πριν απο την απόκτηση ενός κουταβιού

  • Συμφωνούν όλοι στην οικογένειά σας με την απόκτησή του;
  • Kανένας σκύλος δεν πρέπει να μένει μόνος του για περισσότερο από 4 ώρες.
  • Έχετε σπίτι με πάρκο ή κήπο που να μπορεί ο σκύλος να εκτονωθεί;
  • Είστε αποφασισμένος/η να περνάτε καθημερινά κάτω από οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες τουλάχιστον 1-2ωρες εκτός σπιτιού;
  • Μπορείτε πάντοτε να συμπεριλάβετε στο σχεδιασμό για τα σαββατοκύριακα σας το σκύλο;
  • Eίστε έτοιμοι να πάρετε το σκύλο μαζί σας και στις διακοπές;
  • Eίστε σωματικά και οικονομικά σε θέση να καλύψετε για 10 χρόνια τουλάχιστον τις ανάγκες ενός μεγάλου σκύλου;
  • Eίστε ετοιμος να αφιερώσετε κάποιο χρόνο στην εκπαιδευσή του;
  • Έχετε αρκετό χρόνο για την υπόλοιπη φροντίδα και αγάπη του σκύλου;

    Αν η απάντηση είναι ΝΑΙ! τότε μην περιμένετε λεπτό.  

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012

Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΣΩΣΤΟΥ ΚΟΥΤΑΒΙΟΥ


Όταν σκέφτεται κανείς πόσο χρόνο αφιερώνουν οι περισσότεροι άνθρωποι για να επιλέξουν έπιπλα ή ηλεκτρικές συσκευές, είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι ο σκύλος που θα μοιραστεί την ζωη των κυρίων του για τουλάχιστο μια δεκαετία, αγοράζεται συχνά χωρίς δεύτερη σκέψη. Τις περισσότερες φορές, το μόνο κριτήριο επιλογής είναι η ''εμφάνιση'' της φυλής, χωρίς καμιά σκέψη για τον χαρακτήρα, την ιδιοσυγκρασία και τις απαιτήσεις του σκυλιού στον τομέα του περιβάλλοντος, της άσκησης και της διατροφής. Η συνέπεια είναι οτι καθε χρόνο παρα πολλά σκυλια εγκαταλείπονται αδέσποτα, εχουμε αδικαιολόγητες συμπεριφορές (π.χ επιθετικότητα) – κάτι που θα είχε αποφευχθεί άν ο ''κύριός'' του είχε την στοιχειώδη λογική να σκεφθεί ποιο σκυλί είναι κατάλληλο γι αυτόν.
Μπορεί να μπείτε στον πειρασμό να αγοράσετε ένα μεγαλόσωμο σκυλί όπως έναν Γερμανικό Ποιμενικό ή ένα Κόλεϊ, αλλά άν μένετε σε διαμέρισμα, ή σε μονοκατοικία με μικρό κήπο, είναι περισσότερο λογικό να σκεφθείτε ένα μικρόσωμο σκυλί ή ένα μεσαίου μεγέθους που απαιτεί λιγότερη άσκηση...
Δείτε τις πραγματικές σας ανάγκες!

Τρίτη 12 Ιουνίου 2012

Κυνολογικός Όμιλος Ελλάδας - The kennel club of Greece

Ελληνικός Ποιμενικός


Γενική Περιγραφή
Είναι σκύλος ρωμαλέος, με καλή σωματική διάπλαση που την χαρακτηρίζει ο ισχυρός σκελετός και η καλή μυϊκή κάλυψη, ικανός να κινείται όλη μέρα κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες, σε δύσβατες περιοχές και με τις ελάχιστες απαιτήσεις σε τροφή και ν’ αντιμετωπίζει τα αγρίμια που απειλούν τα κοπάδια, είτε με καταδίωξή τους, είτε με συμπλοκή σώμα προς σώμα.
Ο τυπικός βηματισμός είναι ο βραχύς τροχασμός.
Η κίνησή του πρέπει να είναι άνετη και σταθερή στον τροχασμό, ικανή να επιταχυνθεί σε καλπασμό, με δυνατότητα ελιγμών. Στο βάδισμα ο σκύλος κρατά χαμηλά το κεφάλι.
Η παρουσία του στο κοπάδι δεν ενοχλεί τα ζώα με τα οποία αναπτύσσει σχέσεις αρμονικής συμβίωσης και ένστικτο προστασίας, το οποίο εκδηλώνει έντονα με απωθητικές ενέργειες στην παρουσία οποιουδήποτε εισβολές στον ζωτικό του χώρο.
Τα άτομα της φυλής εμφανίζουν καλή υγεία, μακροβιότητα, αργή ωρίμανση και έντονο σεξουαλικό διμορφισμό, με εμφανή έκφραση στα ανατομικά χαρακτηριστικά.
Τα θηλυκά είναι πολύπλοκα και εμφανίζουν καλό μητρικό ένστικτο.
Η προέλευσή του είναι οι αρχαιοελληνικοί Ποιμενικοί Μολοσσικοί σκύλοι έτσι όπως αυτοί εξελίχθηκαν δια μέσου των αιώνων σε ένα γενετικό κράμα με άλλους ποιμενικούς ορεινούς σκύλους της χώρας μας.
Σήμερα εμφανίζεται σαν πρωτόγονος ποιμενικός ορεινός σκύλος φύλακας κοπαδιών.

Κεφαλή
Είναι ογκώδης με αναλογία ρύγχους –κρανίου 2:3 και μέτρια ρινομετωπική γωνία. Το κρανίο είναι ομαλά καμπυλωτό, με εμφανή υπερόφρυα τόξα και φαρδύ όσο σχεδόν το μήκος του. Καταλήγει σε αισθητή ινιακή απόφυση.
Το ρύγχος είναι φαρδύ και βαθύ στο σημείο πρόσφυσης με το κρανίο και συγκλίνει ομαλά προς το ακρορίνιο, χωρίς να καθίσταται μυτερό, αλλά αντιθέτως διατηρώντας επαρκές εύρος, το οποίο έχει ευρείς ρώθωνες με μαύρο χρωματισμό. Οι παρειές είναι επίπεδες και βαθιές. Τα ζυγωματικά είναι εμφανή.
Στόμα
Έχει άρτια και ισχυρή οδοντοστοιχία, με ιδιαίτερα ανεπτυγμένους κυνόδοντες. Η άνω και η κάτω γνάθος συγκλίνουν σε δάγκωμα τύπου ψαλίδας ή επίπεδο δάγκωμα και καλύπτονται από χείλη παχιά και ελαφρά χαλαρά.
Αυτιά
Εκφύονται στο ύψος της νοητής γραμμής από την έξω γωνία των ματιών προς τα πίσω, είναι τριγωνικά, καρδιόσχημα, μετρίου μεγέθους, ακουμπούν στις παρειές επίπεδα ή αποκαλύπτουν εν μέρη το εσωτερικό τους. Το δέρμα τους είναι παχύ και καλύπτεται από πυκνό τρίχωμα.
Κατά την προσήλωση του σκύλου σε κάποιο ερέθισμα, ανασηκώνονται ελαφρά και κινούνται προς τα εμπρός.
Συμβάλλουν ιδιαίτερα στη συνολική έκφραση του προσώπου.
Δεν επιτρέπεται η κοπή των αυτιών και άτομα χωρίς αυτιά δεν είναι δυνατόν να αξιολογούνται στις Εκθέσεις Μορφολογίας.
Οφθαλμοί
Μετρίου μεγέθους, σε ωοειδές σχήμα, τοποθετημένοι συμμετρικά σε παράλληλες γραμμές του επιμήκη άξονα του κρανίου, απέχουν αρκετά μεταξύ τους. Κατά την πλαγία όψη της κεφαλής, κατέχουν θέση λίγο πιο κάτω από το επίπεδο του ρύγχους, καθώς αυτό επεκτείνεται νοητά προς το κρανίο. Το χρώμα τους καστανό. Προτιμούνται οι πιο σκούρες αποχρώσεις. Τα βλέφαρα πρέπει να είναι σφιχτά, χωρίς να αποκαλύπτουν το βλεννογόνο τους. Το βλέμμα είναι σοβαρό διεισδυτικό και ήρεμο.
Τράχηλος
Είναι ισχυρός, φαρδύς, μυώδης, σχετικά βραχύς, καλύπτεται από δέρμα χαλαρό που σχηματίζει προγούλι σε μικρό βαθμό.
Εμπρόσθια άκρα
Ισχυροί ώμοι, έχουν θέση κοντά στο θώρακα. Οι ωμοπλάτες είναι επικλινείς και σχηματίζουν μέτρια γωνία με τους βραχίονες. Τα μπροστινά πόδια πρέπει να είναι ίσια, με δυνατά και χοντρά οστά που καλύπτονται από ισχυρές μυϊκές μάζες.
Οι αγκώνες πρέπει να βρίσκονται παράλληλα με τον θώρακα και σε απόσταση από τις πλευρές ικανή να επιτρέπει την απρόσκοπτη έκταση του θώρακα κατά την κίνηση, ακόμη και κατά την μέγιστη προσπάθεια του σκύλου.
Οι καρποί πρέπει να έχουν ελαστικότητα και δύναμη.
Σώμα
Το στήθος πρέπει να είναι ευρύ και βαθύ μέχρι του ύψους των αγκώνων. Ο θώρακας απαρτίζεται από πλευρές τοξοειδείς με μέτρια καμπυλότητα, που επεκτείνονται αρκετά προς τα πίσω και αφήνουν αρκετό χώρο για την καρδιά και τους πνεύμονες.
Η ράχη είναι φαρδιά, ίσια και μετρίου μήκους καλυπτόμενη από ισχυρές μυϊκές μάζες. Η κάτω γραμμή του θώρακα συγκλίνει ελαφρά προς τα πίσω, σχηματίζοντας μέτρια καμπύλη που δίνει την εικόνα της σφικτής κοιλιάς, διατηρώντας όμως ικανό βάθος στην οσφυϊκή χώρα.
Η οσφύς είναι φαρδιά, βραχεία, μυώδης, ελαφρά καμπυλωτή, ενώνεται με εξίσου φαρδιά λεκάνη που είναι ελαφρά επικλινής προς τα πίσω και απαρτίζεται από ισχυρά λαγόνια οστά, που είναι εμφανή κατά το μεγαλύτερο ύψος της.
Οπίσθια άκρα
Οι μηροί πρέπει να είναι φαρδιοί και μακριοί και να έχουν καλή μυϊκή κάλυψη. Οι αρθρώσεις του γόνατου και του ταρσού είναι ισχυρές και σχηματίζουν μέτριες γωνιώσεις καθώς εμφανίζονται στη στάση του σκύλου και από την πλάγια όψη του.
Οι κνήμες είναι μέτριου μήκους και ο ταρσός ευρίσκεται χαμηλά. Τα μετατάρσια είναι κοντά, συμπαγή και κάθετα στο έδαφος όταν ο σκύλος είναι σε θέση στάσης.
Τα οπίσθια άκρα πρέπει να έχουν ισχυρά και χοντρά οστά και να είναι παράλληλα καθώς παρατηρούνται από πίσω.
Η παρουσία ή όχι ψευδονύχων είναι αδιάφορη και δεν προσθέτει στη γενετική αξία του σκύλου, καθόσον δεν αποτελεί λειτουργικό ανατομικό στοιχείο.
Πέλματα
Τα πέλματα είναι ευμεγέθη και σφικτά σε σχήμα ωοειδές, με χοντρά και σκληρά νύχια. Η μεσοδακτύλιος μεμβράνη είναι καλά ανεπτυγμένη και τα δάκτυλα είναι μακριά και καμπυλωτά.
Ουρά
Είναι χοντρή στη βάση της, φυτρώνει ψηλά στη λεκάνη, είναι μακριά έως το ύψος του ταρσού και σχηματίζει καμπύλη και μικρή αναστροφή κατά την άκρη της.
Όταν ο σκύλος βρίσκεται σε διέγερση και κινείται ανασηκώνεται και σχηματίζει ημικύκλιο πάνω από τη λεκάνη.
Καλύπτεται από άφθονο τρίχωμα και σχηματίζει πλούσιο θύσανο.
Εμφανίζονται επίσης βραχύουρα ή άνουρα άτομα, τα οποία είναι αποδεκτά εξίσου με τα μακρύουρα άτομα και οι μεταξύ τους συζεύξεις είναι επιθυμητές προς την κατεύθυνση σταθεροποίησης μιας ποικιλίας φυλής, στο βαθμό που το ιδιαίτερο αυτό στοιχείο δεν συνδέεται γενετικά με τα προβλήματα υγείας.
Τρίχωμα
Είναι πυκνό και άφθονο, με χοντρή τρίχα και συνίσταται από δύο μανδύες. Ο κάτω μανδύας έχει μαλακό και πυκνό τρίχωμα, ενώ ο πάνω μανδύας έχει μακρύτερο τρίχωμα με τρίχες ίσιες ή ελαφρά κυματιστές. Ο σγουρός μανδύας δεν είναι επιθυμητός.
Το τρίχωμα είναι αφθονότερο στο πίσω μέρος των μηρών.
Εμφανίζεται σε δύο ποικιλίες, τον μεσότριχο τύπο και τον μακρύτριχο τύπο. Τα αρσενικά άτομα εμφανίζουν χαίτη. Τα θηλυκά άτομα έχουν κοντύτερο τρίχωμα. Το δέρμα είναι σκληρό αλλά ελαστικό.
Χρωματισμός
Οι βασικοί χρωματισμοί είναι ο μαύρος, ο καστανόφαιος, ο λευκός και ο ποικιλόχρωμος.
Στον μαύρο χρωματισμό παρατηρούνται πολλές φορές καστανές ανταύγειες, ενώ εμφανίζονται λευκά σημάδια στο στήθος, το λαιμό το επιρίνιο και τα άκρα ( Μπασιούρης, κατά την ποιμενική ορολογία).
Ποικιλία του μαύρου χρωματισμού είναι επίσης η εμφάνιση πυρόξανθων ή ραβδωτών περιοχών στις παρειές , το στήθος, πάνω από τα μάτια και τα άκρα ( Γκέσος, κατά την ποιμενική ορολογία).
Στον καστανόφαιο χρωματισμό παρατηρούνται αποχρώσεις που κυμαίνονται από τον υπόξανθο, τον φαιό έως τον σκοτεινό καστανόφαιο ( Μούργο, κατά την ποιμενική ορολογία ) και τον ραβδωτό. Στον υπόξανθο (σταρένιο) και τον ραβδωτό είναι δυνατή η παρουσία μαύρου χρώματος στο ακρορίνιο, καθώς και η παρουσία λευκών περιοχών στο ακρορίνιο και στα άκρα.
Στον ποικιλόχρωμο τύπο ( Παρδάλης κατά την ποιμενική ορολογία), εμφανίζονται πάνω στη δεσπόζουσα λευκή επιφάνεια του τριχώματος, κηλίδες μικρές ή μεγάλες, καθώς και στίγματα, καστανόφαιου ραβδωτού ή μαύρου χρώματος, Οι κηλίδες χρώματος πάνω στο κεφάλι, είναι επιθυμητό να σχηματίζουν συμμετρικές περιοχές.
Έκφραση του ποικιλόχρωμου τύπου είναι και ο κυανομιγής χρωματισμός.
Όλοι οι χρωματισμοί είναι ισότιμοι και αποτελούν γονιδιακό πλούτο της φυλής. Ο εκτροφέας πρέπει να τους χρησιμοποιεί ανάλογα με τις αισθητικές του προτιμήσεις, αφού λάβει υπόψη του τα άλλα ουσιώδη ανατομικά χαρακτηριστικά.
Χαρακτήρας και συμπεριφορά
Ανεξάρτητος, θαρραλέος, αποφασιστικός, πιστός, εργατικός με υψηλή αίσθηση καθήκοντος και ισχυρό ένστικτο προστασίας των ζώων και του περιβάλλοντός του.
Είναι ευαίσθητος στον έπαινο και στον ψόγο και δεν ανέχεται την βίαιη συμπεριφορά. Έντονα κυριαρχικός υποτάσσεται σε ένα άτομο. Σε αγέλες πάνω από τρία άτομα επιδιώκει την ιεραρχική τοποθέτησή του στις υψηλότερες κοινωνικές βαθμίδες με έντονες αψιμαχίες.